„Świat jest pełen niesprawiedliwości. Bankier może napisać zły poemat i nic. A niech tylko poeta spróbuje wypisać zły czek”. Tak mawiał żartobliwie Thomas Stearns Elliot, pracownik banku Lloyds w Londynie, a zarazem zdobywca Nagrody Nobla w dziedzinie literatury. Przyszedł na świat w Stanach Zjednoczonych, jednak w 1914 roku przeniósł się do Wielkiej Brytanii, a w 1927 roku uzyskał brytyjskie obywatelstwo. Był jednym z najważniejszych twórców poetyckim w początkach XX wieku. Zasłynął poematem „Ziemia jałowa”, dziełem wielopłaszczyznowym, pełnym literackich odniesień, aluzji, zapożyczeń, w których przedstawił kryzys kultury europejskiej. Był to jeden z najważniejszych i najbardziej wpływowych dwudziestowiecznych poematów.
Eliot oprócz wierszy i poematów tworzył także dramaty i eseje. Był również krytykiem literackim oraz redaktorem pisma „The Criterion”. W jego twórczości przewija się głównie katastrofizm, przeczucie kresu cywilizacji, skazanej na zagładę. Określa się go jako przedstawiciela modernizmu. 26 września przypada 135. rocznica urodzin angielsko-amerykańskiego noblisty.
