Rzeczpospolita Obojga Narodów była potężnym organizmem państwowym i gospodarczym, który stał się celem ataków sprzymierzonych wrogów w XVIII wieku. Próba odbudowy państwa została obalona przez konfederację targowicką i wojnę z Rosją, co doprowadziło w efekcie do drugiego rozbioru Polski, dokonanego przez Rosję wespół z Prusami (1793). Sytuacja Polski po drugim rozbiorze stawała się coraz bardziej tragiczna. Polacy jednak nie mieli zamiaru biernie przyglądać się rozpadowi państwa. Doszło do wybuchu powstania pod wodzą Tadeusza Kościuszki, które przeszło do historii jako insurekcja kościuszkowska. 4 kwietnia 1794 roku odbyła się najważniejsza potyczka powstania – bitwa pod Racławicami. Wojska Kościuszki, w liczbie ok. 4000 ludzi, dokonały spektakularnego zwycięstwa nad wojskami gen. Aleksandra Tormasowa. W bitwie wzięli udział kosynierzy, których brawurowy atak zaskoczył nieprzyjaciela. Triumf pod Racławicami napełnił Polaków nadzieją, że upadek ich państwa można jeszcze powstrzymać.
W latach 1893-94 z okazji 100-lecia insurekcji kościuszkowskiej na zamówienie rady miasta Lwowa powstał olbrzymi obraz olejny o wymiarach 15 × 114 m „Panorama Racławicka”, upamiętniający opisywane zwycięstwo pod Racławicami. Nad obrazem pracowało dziewięciu malarzy, wśród nich pomysłodawca dzieła Jan Styk oraz jego bliski współpracownik Wojciech Kossak. Od 1985 roku „Panoramę Racławicką” można podziwiać w Muzeum Narodowym we Wrocławiu. Do 2018 roku odwiedziło ją 10 milionów zwiedzających.
4 kwietnia br. przypada 230. rocznica bitwy pod Racławicami, która przypomina nam o bohaterstwie naszych przodków, walczących do końca o wolną i niepodległą Polskę.
